{#navbar-iframe {height:0px;visibility:hidden;display:none

۱۳۸۸ فروردین ۲۰, پنجشنبه

اندر احوالات هموطنان مقیم امریکا!

نمی دونم برای شما هم پیش اومده یا نه٬ وقتی تو ایرانی و مثلا قراره از ایران بری همه راست و چپ می گن که رفتی اونور از ایرانی ها دوری کن. آدمهای زرنگی هستن و سرت کلاه میگذارن و هزار جور حرف دیگه. منم تو دلم حرص می خوردم که بابا اینا همون آدمهایی هستن که اینجا بودن. چطور شده که تا رفتن اونجا همه کلاش و کلاه بردار و زرنگ شدن.
وقتی هم که اومدم اینجا با خودم گفتم که من مردمم رو دوست دارم و می خوام باهاشون رفت و آمد کنم. چیز جالبی که تو این رفت و آمدها دستگیرم شد و منو به این نتیجه رسوند که بهتره خیلی با هموطنان عزیز مقیم آمریکا قاطی نشم اینه که خیلی از این بندگان خدا فکر می کنن همین که اومدن آمریکا و سیتیزن شدن دیگه شاخ غول رو شکستن و لازم نیست محض رضای خدا کمی مطالعه داشته باشن و اطلاعات عمومی. آقایون پسر ها هم فکر می کنن همین که آمریکایی هستن کافیه که همه دخترا له له بزنن زن اینا بشن. حالا اصلا هم مهم نیست که چند سالشونه یا دانشگاه رفتن یا نه یا اینکه یه فروشنده ساعتی تو فروشگاه هستن. مهم اینه که آمریکایی هستن و یه دختر دانشجوی مثلا دکترا باید از خداش هم باشه زن اینا بشه چون اون موقع اونم می تونه آمریکایی بشه.
یکی به من بگه کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژنده خود را.

هیچ نظری موجود نیست: