دارم یواش یواش زندگی فرهنگیمو از سر میگیرم. می خونم و فیلم میبینم. سعی می کنم به روال قبلم برگردم. به اینکه یه شب برم ورزش کنم و شب دیگه یه فیلم ببینم.
آرامش، آخ که این آرامش عجب خوبه. اینکه کسی منتظرت نیست، کسی نگرانت نیست، مجبور نیستی به فکر کسی باشی و سرگرم کردنش. آخ که چه خوبه. آخ که چه همه دلم تنگ شده بود برای با خودم بودن. برای یه آخر هفته که اول تا آخرش رو خونه باشم و با همون پیژامه تنم دور خودم بچرخم.
سلام روال سابق زندگی. بوس.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر