به یاد آر که زندگی من باد است

کلی غربت و سختی بکش، درس بخون حتی اگه نمی خوای. دلهره و دلهره و دلهره و تنهایی واضطراب و فکر آینده نامعلوم و اقامت و هزار درد و کوفت دیگه. بعد که کارت درست شد، کار پیدا کردی و اقامت گرفتی هنوز چند ماه نشده یه ویروس میاد و میری تو کما و میمیری. من الان اصلا نمی دونم چی بگم. آی خدا معلوم هست داری اون بالا چکار می کنی؟