آخیش

من دبیرستانی بودم فکر کنم اون موقع ها که برنامها نرژی دراومد. جزو برنامه کودک بود و منِ تازه بزرگ شده آی خوشم میومد از این مجری خوش قیافه پر از انرژی و سرزنده. اجراش رو که میدیدم دلم می خواست پاشم یه حرکتی بکنم بس که پر میشد آدم از انرژی. از همون خوش اومدن های دوران بلوغ بود دیگه. بعد امشب گفتم یه سری بزنم به فیس بوک که اینو دیدم. آی یاد جوونیم افتادم. آخی چه حیوونی و کوچولو بودم.