تلفن

اینقدر حس خوبیه دیدن یه شماره تلفنی که سال هاست میشناسی روی صفحه تلفن. همینطوری که نشستی برای خودت تلفن زنگ بزنه و با بی حوصلگی گوشی رو برداری و ببینی یه شماره آشنا اونم از ایران. من نمی دونم مادر بزرگم با چه کارت تلفنی به من زنگ میزنه اما شماره خونشون میفته رو صفحه. شماره ای که از بچگی حفظ بودم. سایر موقع ها از شماره های عجیب و غریبی که روی صفحه میفته می فهمم که تماس از ایرانه. اما حس اینکه شماره خونه مادر بزرگم روی صفحه باشه یه حال خوبی بهم میده. یه لحظه آدم فکر می کنه خونه ست و چیزی عوض نشده. یه لحظه کوتاه که هر چند بار هم که زنگ بزنه باز اتفاق میفته.